16/17

Podwójny - a zatem sparowany, prawda? - numer "Krytyki Politycznej" znów wywrotowy. No bo jakże mogłoby być inaczej! Kiedy Jedna Strona zastanawia się, jak spiąć koniec z końcem i przynajmniej na poziomie oficjalnych zapisów, o tyle Druga Strona zadaje pytanie: "Jeśli nie monogamia, to co?". Pytanie rozpaczliwie aktualne.

(c) James Callan / Foter / CC BY-NC-SA

Nie będę streszczał całego numeru, bo po pierwsze - wszystko jest na właściwych stronach, po drugie - za dużo i za gęsto, a po trzecie - nie wszystko jeszcze przeczytałem. :-)

Niemniej jednak.

Niemniej jednak zacząłem po bożemu od wywiadu Sierakowskiego z Houellebecqiem. Wywiadu, który mnie specjalnie ani z jednej, ani z drugiej strony nie zaskoczył, ale jak zwykle w przypadku francuskiego pisarza - przygnębiająco nastroszył. Wynika momentalnie z niego bowiem dość ponury obraz rzeczywistości opartej w pewnym stopniu na nigdy nie zaspokojonych żądzach i pretensjach. Niby wiedziałem to od dawna, ale jakoś Houellebecq ma zdolność dotkliwego nazywania rzeczy po imieniu.

>> - Jestem brzydki; próbowałem wszystkiego, chirurgii plastycznej, nie zadziałało; turystyki seksualnej na Jamakce - wstydzę się tego, próba samobójcza.

- (...) Uważam, że ludzie rozwodzą się zbyt łatwo.

- Teraz praktycznie nie można mieć dzieci, bo rodzice muszą pracować, a w domach nie ma dziadków. Dlatego ludzie nie mają dzieci. Dlatego też zachodnie państwa przestaną istnieć.

Na szczęście jest też kilka świateł. Na przykład:

>> - Pana książki - uszczęśliwiają?
- Tak, oczywiście.

Myślę, że jak na pisarza, takie słowa to dość dużo. W sumie: bardzo dużo.