Weekend z Paulem Celanem: od "Fugi śmierci" do śmierci samobójczej || 20 kwietnia 1970

2 maja roku 1947 "Contemporanul" publikuje "Tango śmierci", znane potem jako "Fuga śmierci".

Ingeborg Bachmann i Paul Celan || (c) panathinaeos.wordpress.com

Pod koniec roku decyduje się na ucieczkę do Austrii. Tam poznaje, w maju 1948 roku, Ingeborg Bachmann, z którą się zwiąże.


Na początku lutego 1948 roku Otto Basil drukuje w swoim piśmie "Plan" 17 wierszy Celana.

W połowie roku poeta wyjeżdża do Paryża. W tym samym roku ukazuje się "Der Sand aus den Urnen" (Piasek z urn).

Od roku 1949 studiuje germanistykę i językoznawstwo ogólne.

W 1951 roku poznaje Gisele de Lestrange, która pochodzi ze starej katolickiej rodziny francuskich arystokratów.  23 grudnia roku następnego wchodzi z nią w związek małżeński.

Kilka dni później ukazuje się tom "Mohn und Gedachtnis" (Mak i pamięć). Zbiór zawiera nowe wiersze, a także prawie w całości drugą część wycofanego zbioru "Piasek z urn" i "Fugę śmierci".

W roku 1953 zostaje oskarżony o plagiat, rodzi się (i umiera) mu syn. Przekłada Ciorana, a w roku następnym Pabla Picasso.

6 czerwca 1955 roku rodzi się syn Eric. W tym samym roku zostaje wydany trzeci tom wierszy Celana "Von Schwelle zu Schwelle" (Od progu do progu).

W 1955 roku uzyskuje także obywatelstwo francuskie i przekłada dwie powieści Simenona. W następnym roku przekłada Jeana Cayrola.

Od 1957 roku jest laureatem nagród literackich. W 1958 roku dostaje na przykład Nagrodę Literacką Wolnego Hanzeatyckiego Miasta Bremy. Przekłada Rimbauda i Błoka.

W 1959 roku wydaje czwarty tom wierszy "Sprachgitter" (Krata mowy). Zaczyna pracę jako lektor języka niemieckiego w Paryżu. Przekłada m.in. Mandelsztama, a w roku następnym Valery'ego.

W roku 1960 spotyka się z Nelly Sachs, z którą od pewnego czasu się przyjaźni. Celan pisze potem dedykowany jej wiersz "Zurich, Zum Strochen".

W 1961 roku ukazuje się"Południk". Celan przekłada Jesienina.

Piaty tom wierszy 'Die Niemandrose" (Róża niczyja) ukazuje się w 1963. Nasilają się problemy psychiczne Celana. W 1965 roku Delan w napadzie obłędu atakuje nożem swoją żonę Gisele.

W 1967 roku Celan podejmuje próbę samobójczą. Żona prosi poetę o rozstanie. Wydaje we wrześniu szósty tom wierszy "Atemwende" (Przełom oddechu). Przekłada sonety Shakespeare'a.

We wrześniu 1968 roku wydaje "Fadensonnen" (Włókna słońc).

Wyjazd do Izareala to jedno z najważniejszych wydarzeń roku 1969.

20 kwietnia 1970 popełnia samobójstwo. Pośmiertnie zostaje wydany tom "Lichtzwang" (Przymus światła).